IJslands avontuur: de samenvatting

IJsland heeft een manier om magie in het alledaagse te verweven, waardoor elk moment een herinnering wordt die de moeite waard is om vast te houden. Terwijl mijn reis door dit adembenemende land zijn laatste indrukwekkende landschappen onthulde, greep ik elke kans om me onder te dompelen in de wonderen van IJsland—een perfecte mix van avontuur, ontspanning en verrassende momenten. Hier is een terugblik op de wervelende afsluiting van een onvergetelijke ervaring.

Wandelen door de stad
In de stad vond ik vreugde in de eenvoudige plezierige ervaringen van het ronddwalen door de charmante straatjes. De kleurrijke huizen, eigenzinnige winkeltjes en gezellige cafés boden eindeloze mogelijkheden om te verkennen. Ik stuitte op lokale straatkunst, maakte een praatje met vriendelijke winkeleigenaren en ontdekte zelfs een muziek- en boekwinkel waar 's avonds een live band optrad. De muziek vulde de intieme ruimte en creëerde een sfeer van warmte en verbinding. Elke avond speelt The Bookstore Band hier in verschillende samenstellingen, wat het iedere keer uniek maakt. Ze spelen covers van diverse artiesten, waardoor we allemaal kunnen genieten van goede muziek en geweldige vibes.

Hiken op een vulkaan
Hiken op een vulkaan voelde als een reis naar het vurige hart van de aarde.Het pad omhoog kronkelde door met sneeuw bedekte terreinen in een steile zigzag. Een vrij uitdagende maar belonende klim in de dunne, frisse lucht. Naarmate we hoger klommen, werd het contrast in het landschap steeds indrukwekkender—de glinsterende witte sneeuw maakte plaats voor de eindeloze donkere lavavelden beneden en de uitgestrektheid van de horizon. Onderweg stopte ik om wat foto’s te maken. Boven aangekomen vond ik een plekje bij de rand en ging gewoon zitten om van het ongelooflijke uitzicht te genieten. Van bovenaf leken de velden op bevroren golven van vuur—hun rauwe, chaotische schoonheid een bewijs van de kracht van de vulkaan. Door ons tempo mochten we iets langer blijven dan de rest, waardoor ik kostbare momenten had om alles in me op te nemen. De stilte, slechts af en toe onderbroken door een briesje, voelde diepzinnig aan. Het was daarboven zo vredig.

Dicht bij de rand van de lavavelden voelde ik de warmte uit de grond stralen. De stoom die uit de velden opsteeg, onthulde de hitte onder het oppervlak, waardoor wandelen erdoor onmogelijk was. Een van de meest fascinerende dingen die ik tijdens deze wandeling leerde, was dat een uitbarsting meer dan 50 jaar geothermische energie kan leveren aan een nabijgelegen stad. Het was indrukwekkend om te bedenken hoe zulke rauwe, verwoestende kracht ook leven en duurzaamheid aan een gemeenschap kon brengen.

IJsklimmen op de gletsjer
De ijzige uitgestrektheid van de gletsjer voelde als een stap op een andere planeet. De wandeling naar de klimlocatie was op zichzelf al memorabel, met ongelooflijke uitzichten over het bevroren landschap. De gids deelde verhalen over de vorming van de gletsjer en zijn langzame, majestueuze bewegingen door de tijd, wat een extra laag verwondering toevoegde aan een toch al ongelooflijke ervaring. Onderweg wees de gids op de kenmerkende zwarte lijnen die in de gletsjer waren ingebed—een opvallende herinnering aan vulkaanuitbarstingen die in de loop der eeuwen hun sporen in het ijs hadden achtergelaten. Naast deze lijnen zagen we ook kleine luchtbellen die diep in het ijs waren gevangen—kleine zakjes met oeroude lucht, samengeperst in het ijs gedurende duizenden jaren.

Met stijgijzers stevig aan mijn schoenen gebonden en een ijsbijl in mijn hand, beklom ik verticale ijswanden, waarbij ik zowel de kou als de opwinding van elke stap omhoog voelde. De diepblauwe spleten en het bevredigende gekraak van het ijs onder mijn voeten maakten dit avontuur even surrealistisch als opwindend.

Nog meer het noorderlicht achterna
In eerste instantie dacht ik dat ik geen noorderlicht-tour hoefde te doen, omdat ik ze al meerdere keren in de stad had gezien. Maar na een glimp van het licht op weg terug van de gletsjer, waar we even stopten om wat foto’s te maken, begon ik toch te overwegen om mee te gaan. Tijdens onze terugrit naar Reykjavik werden de lichten steeds helderder en kleurrijker. We stopten opnieuw om van de schoonheid te genieten en natuurlijk nog wat meer foto’s te maken. Omdat we in een open veld naast een weg stonden, was het erg winderig, waardoor het aanvoelde als -25 graden Celsius. Na deze stop besloot ik definitief om mee te gaan met een tour en meldde ik me onderweg in de bus aan.

Terug in Reykjavik stapten we in de tourbus richting het nationale park, goed ingepakt tegen de kou en klaar voor een nieuwe kans. De hemel stelde niet teleur. Gordijnen van groene en rode lichten dansten door de lucht; een hemels spektakel dat me sprakeloos maakte. Elke rimpeling en glinstering voelde als een geschenk, een herinnering aan hoe klein, maar toch verbonden we zijn met de uitgestrektheid van het universum.

Een bezoek aan het Nationaal Museum
Een van de hoogtepunten van mijn reis was een bezoek aan het Nationaal Museum van IJsland. Terwijl ik door de zalen liep, werd ik meegenomen door eeuwen van de IJslandse geschiedenis, van de dagen van de eerste kolonisten tot de moderne tijd. De tentoonstellingen waren fascinerend en toonden alles, van prachtig gedetailleerd houtsnijwerk tot indrukwekkende foto’s. Mijn favoriet was de tentoonstelling over de weg van IJsland naar onafhankelijkheid, die de veerkracht en vastberadenheid van het volk benadrukte. Ik leerde dat IJsland officieel een onafhankelijke republiek werd op 17 juni 1944, een dag die werd gekenmerkt door nationale vieringen, ondanks de stromende regen. De feestelijke sfeer bleef aanwezig, met parades en bijeenkomsten die de trots van een natie toonden bij het opeisen van haar onafhankelijkheid.

Weet je waarom veel huizen in Reykjavik in felle kleuren zijn geverfd? Neem even de tijd om over het antwoord na te denken voordat je verder leest... Oorspronkelijk raakten veel huizen in verval, omdat het onderhouden ervan geen prioriteit was voor de bewoners. Echter, na het verkrijgen van onafhankelijkheid begonnen de mensen meer trots te worden op hun omgeving. Als onderdeel van de feestvreugde rond de onafhankelijkheid verfden ze hun huizen in felle kleuren. De kleuren geven de hoofdstad nu een charmante sfeer en dragen bij aan de levendigheid ervan.

Avonden bij het openbare zwembad
Tijdens twee avonden had ik de kans om een van IJslands verborgen pareltje te ervaren: het openbare zwembad. Dit waren geen gewone zwembaden—ze boden een verscheidenheid aan opties, van warme en hete baden met verschillende temperaturen tot stoombaden en sauna’s. De overgang tussen de baden en de stoombaden voelde zowel verkwikkend als diep ontspannend. De lokale bevolking verzamelde zich hier, wat zorgde voor een gemoedelijke en ontspannen sfeer die net zo veel draaide om socializen als om ontspannen (geen zwemmen, gewoon hangen en relaxen). Zelfs kinderen leren dit vanaf jonge leeftijd. Het was een unieke manier om verbinding te maken met de IJslandse cultuur en een moment van rust te vinden te midden van alle avonturen.

Een laatste avondje uit
Op onze laatste avond samen besloten we er helemaal voor te gaan. We begonnen ontspannen in het zwembad en spraken later op de avond af voor drankjes. In de levendige bar deelden we verhalen en er werd veel gelachen terwijl de avond vorderde. Toen deze bar sloot, gingen we naar een paar andere bars voor nog een drankje. We genoten van live muziek en goede gesprekken. Toen ook daar de bars begonnen te sluiten, waren we nog niet klaar met de avond. We hadden onze drankjes nog niet eens op, dus kregen we plastic bekers om ze mee te nemen.

We gingen naar het hostel van een vriendin, waar we met onze plastic to-go bekers naar binnen slopen. Wat volgde was een spontaan dansfeestje—een energiek spelletje Just Dance om 2 uur ’s nachts, gepaard met veel gelach. Het was chaotisch, belachelijk en absoluut perfect. Het is zo grappig om de video’s terug te kijken en te zien hoe slecht we waren in die dansjes in de kleine keukenruimte van het hostel.

Een rustgevend bezoek aan Sky Lagoon
Na de intensiteit van ijs en vuur besloot ik mezelf op mijn laatste volledige dag te trakteren op een middag in een van IJslands beroemde spalagoons. Drijven in het warme, mineraalrijke water, omringd door vulkanische rotsen en een open hemel, was pure heerlijkheid. Het contrast tussen de frisse lucht en de stomende lagune creëerde een cocon van comfort.

Ik genoot van een 7-stappen spa-retreat, beginnend met een ontspannen bad in de rustige lagune, met een drankje en een geweldig uitzicht vanuit de infinitypool, voordat ik het koude dompelbad aandurfde. Tot mijn verrassing vond ik de sauna erg prettig—iets wat ik normaal niet echt fijn vind, maar de koude mist daarna was niets voor mij. Ik rende er snel doorheen (veel te koud, vooral na de sauna). De sky scrub was geweldig en liet mijn huid zijdezacht aanvoelen, terwijl de stoomkamer mij verder verjongde. Ik sloot af met een elixer en liet de serene ervaring over me heen komen.

Toen we daarna weer naar de lagune gingen, begon het te sneeuwen, wat een magisch tintje gaf aan het moment. Het was de perfecte manier om op te laden en na te denken over alle avonturen die IJsland had gebracht.

Avontuur in balans met werk
Tussen al het avontuur door vond ik tijd om wat werk in te halen. Er is iets inspirerends aan werken in IJsland—het uitzicht op de levendige stad en de adembenemende landschappen, de gezellige sfeer van Kaffibrenslenn in het stadscentrum en het gerinkel van klanten naast anderen die net als ik aan het werk zijn. De koffie was uitstekend en stimuleerde mijn productiviteit terwijl ik daar een paar ochtenden doorbracht. Het was een herinnering dat, zelfs wanneer het leven aanvoelt als een avontuur, er altijd ruimte is om even pauze te nemen en je te concentreren op wat er gedaan moet worden.

Afscheid nemen
Toen ik mijn koffers inpakte en mij voorbereidde om te vertrekken, voelde ik een mengeling van emoties. IJsland heeft mij meer gegeven dan alleen een reeks avonturen; het heeft mij een hernieuwd gevoel van verwondering, verbondenheid en dankbaarheid gegeven. De vrienden die ik maakte, de plaatsen die ik zag en de herinneringen die ik creëerde, zullen voor altijd bij mij blijven. De laatste IJslandse zonsondergang die ik vanuit de bus zag op mijn weg naar het vliegveld, maakte me emotioneel en een beetje verdrietig om te vertrekken. Maar ik kom terug!

Þangað til næst, Ísland (tot de volgende keer, IJsland)!